Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

Για την κινητοποίηση εργατικών σωματείων, αγροτών, α/α ΕΒΕ, φοιτητών: Με αφορμή το 1ο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Ιταλίας, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 14/9/2017 στο νησί μας

Στην πλατεία Σαρόκο πραγματοποιήθηκε η αγωνιστική συγκέντρωση εργαζομένων, ανέργων, φτωχών αγροτών, αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ, φοιτητών, που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των εργατικών σωματείων που συσπειρώνονται στη δύναμη του ΠΑΜΕ, της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Κέρκυρας, του Σωματείου αυτ/νων και των ΔΣ των φοιτητικών συλλόγων Ιστορικού, Αρχειονομίας και Πληροφορικής του Ιόνιου Πανεπιστημίου.

Χαιρετισμό εκ μέρους των διοργανωτών απεύθυναν ο Βασίλης Αρμενιάκος (Πρόεδρος της ΟΑΣΚ), ο Σταμάτης Πελάης (Πρόεδρος του σωματείου Ξεν/λων) και ο Σπύρος Κανταρέλης )Πρόεδρος του σωματείου Ι/Υ). Όλοι οι ομιλητές αναφέρθηκαν στο ταξικό πρόσημο της «ανάπτυξης» για την οποία κόπτεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ανάπτυξη που πατάει στα αποκαΐδια των δικαιωμάτων των εργαζόμενων και των υπόλοιπων φτωχών στρωμάτων και στην περιοχή. Ανάπτυξη που ταυτίζεται με την απλήρωτη εργασία στα ξενοδοχεία της περιοχής, τα εργατικά «ατυχήματα» που δεν έχουν τελειωμό,  την κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, το βίαιο ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς από τη γη και την παραγωγή τους κλπ.

Αναφέρθηκαν ιδιαίτερα στην ανάγκη μαζικοποίησης της οργανωμένης και ταξικά προσανατολισμένης πάλης, της διεκδίκησης τόσο των αυτονόητων, όπως είναι οι μισθοί και τα μεροκάματα, που χρωστάνε οι μεγαλοεπιχειρηματίες στους εργαζόμενους, όσο και  των απωλειών που βίωσαν οι εργαζόμενοι την περίοδο της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης – πρώτα και κύρια Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας – αλλά και τη δημιουργία των προϋποθέσεων για την ικανοποίηση των σύγχρονων κοινωνικών τους αναγκών.

Η γεμάτη παλμό πορεία που ακολούθησε διέσχισε τους δρόμους του ιστορικού κέντρου της πόλης, περνώντας έξω από το χώρο όπου επιχειρηματίες και Υπουργοί των δύο χωρών υπέγραφαν τις συμφωνίες τους (μετά την επίσημη ανακοίνωση για την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ), συμφωνίες σχετικά με τους υδρογονοάνθρακες της περιοχής, το φυσικό αέριο, όλα αυτά δηλαδή που μπλέκουν το λαό μας (και τους υπόλοιπους λαούς της περιοχής) στο κουβάρι των αντιθέσεων και ανταγωνισμών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.