Πέμπτη 30 Ιουνίου 2016

Στο ίδιο κάδρο

Αν υπάρχει κάτι που χρειάζεται ιδιαίτερο σχολιασμό σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις με την εταιρεία «Μαρινόπουλος», αυτό είναι η στάση της κυβέρνησης.

Οταν έγινε γνωστή η αίτηση για υπαγωγή της εταιρείας στον πτωχευτικό κώδικα, το υπουργείο Εργασίας εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι «παρακολουθεί στενά τις διεργασίες στον κλάδο του λιανικού εμπορίου και ιδιαίτερα στην εταιρεία "Μαρινόπουλος ΑΕ" για την εξεύρεση της προσφορότερης λύσης που θα εξασφαλίζει τη βιωσιμότητά της».

Δηλαδή, η κυβέρνηση παρακολουθεί εδώ και μήνες την «Μαρινόπουλος» να κλείνει καταστήματα και να απολύει, την «Ηλεκτρονική» να βαράει «κανόνι», την πρώην «Αρβανιτίδης» να χρωστάει μισθούς και δώρα, και δεν έχει κάνει το παραμικρό για να προστατέψει τους εργαζόμενους, που όλο αυτό το διάστημα ζουν σε καθεστώς ανασφάλειας και ομηρίας!

Μάλιστα, την επόμενη ακριβώς μέρα, κι ενώ η εργοδοσία παρέμενε κρυμμένη από τους εργαζόμενους, ο γγ του υπουργείου ανέλαβε να την εκπροσωπήσει, λέγοντας σε ραδιοφωνικό σταθμό: «Δεν πρέπει να υπάρχει καμία ανησυχία. Η διαδικασία υπαγωγής στο άρθρο 99 δεν έχει να κάνει με πτώχευση, αλλά με προστασία, για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε σε ένα συγκεκριμένο πλάνο»!

Το στέλεχος της κυβέρνησης δεν μπήκε, βέβαια, στον κόπο να εξηγήσει τι θα περιλαμβάνει αυτό το «σχέδιο», στο οποίο αναφέρεται στις ανακοινώσεις της και η εργοδοσία. Αυτό που ενδιαφέρει την κυβέρνηση - και δεν το κρύβει - είναι να κάτσουν οι εργαζόμενοι στα αυγά τους, να παραμείνουν θεατές των εξελίξεων, όσο η εργοδοσία θα κανονίζει στο παρασκήνιο τις δουλειές της.

Η κυβέρνηση λέει ψέματα στους εργαζόμενους ότι δεν πρέπει να ανησυχούν. Η υπαγωγή στον πτωχευτικό κώδικα δεν διασφαλίζει κανένα από τα συμφέροντά τους, πολύ περισσότερο που ο ανταγωνισμός στον κλάδο κάνει ακόμα δυσκολότερο να επιβιώσει μια εταιρεία τέτοιου μεγέθους χωρίς δραστικές περικοπές στα λειτουργικά της έξοδα, μέρος των οποίων είναι οι μισθοί των εργαζομένων.

Από αυτήν τη σκοπιά, ακόμα κι αν για την ώρα αποφευχθεί το «λουκέτο», είναι βέβαιο ότι θα ξεκινήσει ένας νέος γύρος επίθεσης στα δικαιώματα και τις θέσεις εργασίας, ακόμα πιο σκληρός και πιο διευρυμένος από τον προηγούμενο. Άλλωστε, την ίδια καθησυχαστική τακτική ακολουθεί και η εργοδοσία, η οποία έχει το πιο άμεσο συμφέρον να αποφύγει τα «μπερδέματα» με τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, τώρα που μεθοδεύει την υπαγωγή της εταιρείας στον πτωχευτικό κώδικα.

Γι' αυτό τα στελέχη της στα καταστήματα δεν καθησυχάζουν μόνο τους εργαζόμενους ότι οι κινήσεις της εργοδοσίας αποσκοπούν αποκλειστικά στην προστασία από τους προμηθευτές, αλλά καλλιεργούν και προσδοκίες ότι θα υπάρξει εξαγορά της εταιρείας από άλλον επενδυτή και ότι η κυβέρνηση δεν θα αφήσει να κλείσει μια επιχείρηση τέτοιου μεγέθους.

Απ' αυτό το κάδρο δεν μπορεί να λείπει η πλειοψηφία του επιχειρησιακού σωματείου, που μιλάει για αγωνιστική «επαγρύπνηση», την ίδια ώρα που τα σχέδια της εργοδοσίας βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη, ενώ το προηγούμενο διάστημα κλιμακώθηκε η επίθεση σε βάρος των εργαζομένων, χωρίς το σωματείο να οργανώσει καμιά ουσιαστική απάντηση.

Μάλιστα, χτες, μετά τη συνάντηση που είχε η πλειοψηφία με τον γγ του υπουργείου Εργασίας, φρόντισε να τον «ξεπλύνει» κιόλας, ανακοινώνοντας πως «δεσμεύτηκε ότι η κυβέρνηση κάνει συνεχείς παρεμβάσεις για το θέμα και η μέχρι σήμερα επιδίωξή της ήταν και θα είναι η διασφάλιση των δίκαιων αιτημάτων μας όπως αυτά της τέθηκαν»!

Είναι φανερό ότι η οργάνωση του αγώνα των εργαζομένων σε κάθε κατάστημα και πόλη είναι το πιο επείγον ζήτημα αυτήν τη στιγμή. Κι αυτός ο αγώνας δεν μπορεί παρά να στοχοποιεί την εργοδοσία, την κυβέρνηση, αλλά και τη συνδικαλιστική πλειοψηφία, προβάλλοντας το αίτημα να καταβληθούν μισθοί και δώρα, να μη γίνει καμιά απόλυση, να προηγηθούν οι εργαζόμενοι έναντι των πιστωτών σε περίπτωση πτώχευσης.

Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης, Πέμπτη 30 Ιούνη 2016.

Τρίτη 28 Ιουνίου 2016

Ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ για τα νέα μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση



Κυβέρνηση - ΣΕΒ - ΕΕ στρώνουν το έδαφος της επόμενης λεηλασίας!

Καμιά συναίνεση στη συνέχιση της σφαγής των δικαιωμάτων μας!

Κανένας συμβιβασμός με τη φτώχεια, τη μίζερη ζωή!

Το ΠΑΜΕ σας καλεί να προετοιμαστούμε για αγωνιστική απάντηση και αντεπίθεση!


Ενημερώνουμε τα σωματεία, τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους νέους και τις νέες, τις γυναίκες για το νέο γύρο επίθεσης που σχεδιάζουν κυβέρνηση - δανειστές ύστερα από τις απαιτήσεις των βιομηχάνων και της μεγαλοεργοδοσίας κάθε κλάδου. Καλούμε σε ετοιμότητα και αγωνιστική προετοιμασία για αποφασιστική αντίσταση και αγώνα.

Μετά το νόμο-λαιμητόμο για το Ασφαλιστικό και την παράδοση της πρώτης κατοικίας της λαϊκής οικογένειας στα funds και τις νέες φοροαπαλλαγές σε βιομηχάνους - εφοπλιστές -μεγαλοεργοδοσία, άνοιξε η όρεξη του μεγάλου κεφαλαίου για νέες βάρβαρες ανατροπές στους μισθούς, στις συμβάσεις, στις εργασιακές σχέσεις, στο δικαίωμα της απεργίας, στις συνδικαλιστικές ελευθερίες.


Κανένας εφησυχασμός από τις δηλώσεις της κυβέρνησης!

Ετοιμάζουν νέα πλήγματα, αν δεν αντισταθούμε, αν δεν διεκδικήσουμε!

Η αντεργατική ατζέντα τους περιλαμβάνει μακριά λίστα νέων ανατροπών! Απαιτούν:

Την κατάργηση 13ου και 14ου μισθού (Δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων και επίδομα αδείας).

Νέα μείωση του κατώτατου μισθού από 1-1-2017 (κάτω από τα 586 ευρώ που ισχύει σήμερα για τους έχοντες ηλικία άνω των 25 ετών και κάτω από τα 510 ευρώ για τους έως 25 ετών).

Νομοθετημένο από την κυβέρνηση κατώτατο μισθό κατ’ έτος, χωρίς συλλογική σύμβαση.

Κατάργηση όλων των προσαυξήσεων-επιδομάτων, τριετιών και κατάργηση της μετενέργειας, γενικά των συλλογικών συμβάσεων.

Αμετάβλητο μισθό για όλο τον εργασιακό βίο. Σύμφωνα με το σύστημα αυτό, ο εργαζόμενος θα λαμβάνει τον ίδιο μισθό κατά την είσοδο στην εργασία και κατά την έξοδο από αυτήν!

Μείωση του κόστους των υπερωριών, της απασχόλησης το Σαββατοκύριακο, αλλά και ελαστικοποίηση του πλαισίου διευθέτησης του χρόνου εργασίας (αυξομείωση ωραρίου), με ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος.

Πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων

Γενικευμένη ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις με επέκταση όλων των "νέων" μορφών φτηνής και απροστάτευτης μικροεργασίας.


Έχουν στο στόχο το χτύπημα στη συνδικαλιστική δράση, στο δικαίωμα στην απεργία! Θέλουν να θάψουν το δικαίωμα υπεράσπισης των δικαιωμάτων μας, με αγώνες, με κινητοποιήσεις, με αντίσταση. Χτυπούν τα σωματεία που παραμένουν, παρά τα προβλήματα που έχουν, δύναμη των εργατικών - συνδικαλιστικών αγώνων.


Οι πόθοι και οι απαιτήσεις των βιομηχάνων γίνονται νόμοι!

Απαιτούν ωμά τη νέα σφαγή!


Τα μνημόνια και όλα τα μέτρα που τρώνε τις σάρκες του εργαζόμενου λαού είναι σταθερές απαιτήσεις των επιχειρηματικών ομίλων, τα εργαλεία που γίνονται νόμοι για να προστατεύουν και να πολλαπλασιάζουν την κερδοφορία τους.

Η απαίτηση του προέδρου των βιομηχάνων για αποφυγή "μισθολογικών υπερβολών και πισωγυρισμάτων" μέσω της διασφάλισης της "σωστής λειτουργίας του θεσμού της διαιτησίας" σημαίνει νέο τσάκισμα στους μισθούς, κατρακύλα όλων των μισθών προς τα κατώτερα νομοθετημένα επίπεδα.

Η απαίτηση των βιομηχάνων για "σύγχρονες εργασιακές σχέσεις" σημαίνει μεγαλύτερη ευελιξία, γενίκευση των συμβάσεων του ενός μήνα, της μίας μέρας, των κακοπληρωμένων προγραμμάτων απασχόλησης, της εργασίας με ημερομηνία λήξης.


Να υπερασπιστούμε τη ζωή μας! Δεν είναι ανίκητοι!

Τα μέτρα που χτυπούν τις συλλογικές συμβάσεις, τους μισθούς, η καρατόμηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων και συντάξεων είναι οι απαραίτητοι όροι για την ανάκαμψη του κεφαλαίου. Τα αποκαΐδια των εργατικών δικαιωμάτων, το μάτωμα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας είναι ο μαγνήτης για τις επενδύσεις, για την κερδοφορία των λίγων, των επιχειρηματικών ομίλων.

Δεν έχουμε τα ίδια συμφέροντα, τις ίδιες αγωνίες με τους εκμεταλλευτές μας!

Οι ανάγκες μας δεν ταυτίζονται με τους στόχους της μεγαλοεργοδοσίας για ανταγωνιστικότητα, κερδοφορία, για την ανάκαμψη των κερδών τους. Δεν χάσαμε όλοι από τα μέτρα για τους μισθούς, το Ασφαλιστικό. Την ώρα που κάθε εργατική οικογένεια ματώνει από τη νέα φοροεπιδρομή, το κεφάλαιο απολαμβάνει κέρδη, νέες φοροαπαλλαγές και τροφοδοσία με ζεστό χρήμα και τζάμπα εργασία!

Νομοθετούν ζούγκλα και τη βαφτίζουν παράδεισο!


Καμία υποχώρηση στα σχέδια της εργοδοσίας. Κάθε βήμα πίσω δημιουργεί το έδαφος για το επόμενο. Για τους εργαζόμενους δεν υπάρχει καμία ελπίδα και προοπτική ακόμη και όταν έρθει η όποια ανάκαμψη κερδών, εφόσον δεν οργανωθούν και δεν αγωνιστούν για τη ζωή τους.

Άμεση αντίσταση και αγώνα σε κλάδους και επιχειρήσεις που εντείνεται η εργοδοτική τρομοκρατία με μειώσεις μισθών, με απολύσεις. Να δυναμώσουν οι αγώνες ενάντια στις απολύσεις που πολλαπλασιάζονται, για την καταβολή δεδουλευμένων καθώς χιλιάδες εργάτες παραμένουν απλήρωτοι για μήνες. Κανένας εργαζόμενος ατομικά, κανένας κλάδος ή σωματείο δε μπορεί να έχει αποτελεσματική απάντηση για να αντιμετωπίσει την ενιαία και οργανωμένη επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας. Να δυναμώσουμε την ενότητα των γραμμών μας απέναντι στην ενιαία και οργανωμένη επίθεση του κεφαλαίου.


Έχουν συμμάχους τους ανθρώπους της εργοδοσίας!


Να περιθωριοποιήσουμε τη γραμμή του συμβιβασμού των συνδικαλιστικών πλειοψηφιών σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Περισσότεροι εργαζόμενοι να συμβάλουν με την οργάνωσή τους, με τη συμμετοχή τους στην απαλλαγή του συνδικαλιστικού κινήματος από τη βλαπτική γραμμή του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, απ’ τους ανθρώπους της εργοδοσίας στις γραμμές μας.


Να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει!

Να βάλουμε μπρος σε κάθε κλάδο για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Να αγωνιστούμε μαχητικά, ανυποχώρητα, κανένας να μη δουλεύει χωρίς Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, χωρίς συγκροτημένα δικαιώματα. Δυναμώνουμε την πάλη μας για αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Διεκδικούμε την κάλυψη των απωλειών μας, όλα όσα μας έκλεψαν, μας αφαίρεσαν, όλα όσα είναι δικαίωμά μας με βάση τον πλούτο που παράγουμε και τις σύγχρονες ανάγκες μας.


Εδώ και τώρα αγώνας για την υπεράσπιση της ζωής μας!


Όσο κι αν είναι δύσκολη η κατάσταση, πολλά μπορούν να γίνουν, αν αποφασίσουμε να δείξουμε την πραγματική δύναμή μας. Φαίνονται ανίκητοι γιατί οι εργαζόμενοι δεν έχουν δοκιμάσει την τεράστια δύναμή τους. Μόνο έτσι μπορούμε να τους σταματήσουμε!

Η πραγματική ελπίδα βρίσκεται στον οργανωμένο ταξικό αγώνα, στην πάλη για την υπεράσπιση του δίκιου μας, για την ανάκτηση των απωλειών, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Να συγκρουστούμε με αυτούς που σήμερα μας στερούν το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή, μας θέλουν στην ανέχεια, στη ζωή με τα ελάχιστα.

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2016

Οι εργαζόμενοι στην επιχείρηση "Μαρινόπουλος" να γίνου πρωταγωνιστές των εξελίξεων

Συναδέλφισσες-  Συνάδελφοι

Τις τελευταίες μέρες δημοσιεύονται άρθρα που κάνουν λόγο για πιθανή αίτηση υπαγωγής του Μαρινοπούλου στο άρθρο 99 ή 106Β του πτωχευτικού κώδικα. Παρουσιάζουν την πολυδιαφημιζόμενη συμφωνία Μαρινόπουλου-Σκλαβενίτη να βρίσκεται στον αέρα, τους προμηθευτές να ζητούν την ικανοποίηση των απαιτήσεων τους με διαταγές πληρωμών και απειλές κατασχέσεων.

Η κατάσταση που παρουσιάζεται δεν μας προκαλεί έκπληξη. Τους τελευταίους μήνες υπάρχει μεγάλη ανησυχία των εργαζομένων για το μέλλον της Μαρινόπουλος ΑΕ, διότι έχουν προηγηθεί μειώσεις μισθών και κόψιμο των επιδομάτων, κλεισίματα καταστημάτων, που συνοδεύτηκαν με μαζικές απολύσεις συναδέλφων, καθυστερήσεις αλλά και τμηματική καταβολή μισθών. 

Όλο αυτό το διάστημα, η εργοδοσία μέσω των μηχανισμών της, τα στελέχη και τους διευθυντές καλλιεργούσαν τον εφησυχασμό, όπως συνεχίζει και κάνει με βάση την τελευταία ανακοίνωση που έδωσε στη δημοσιότητα. Εφησυχασμό που δεν πατάει πουθενά αλλά αντιθέτως δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη ανησυχία διότι υπάρχει εμπειρία και μνήμη του πρόσφατου παρελθόντος, που ενώ παρουσίαζαν σχέδιο αναδιάρθρωσης δήθεν για την ανάπτυξη της εταιρίας, απέλυαν μαζικά εργαζόμενους!

Η συμφωνία με τον Σκλαβενίτη παρουσιάστηκε σαν χρυσή ευκαιρία, αξιοποιήθηκε για να καλλιεργηθεί η λογική του καλού εργοδότη, που θα σώσει την εταιρία μαζί και τους εργαζόμενους. Την ίδια ώρα η εταιρία ζητούσε από τους εργαζόμενους να μειώσουν τις απαιτήσεις τους, να μην διεκδικούν, γιατί η δουλεία δεν πάει καλά κ.λπ.

Δε μπορούμε να προβλέψουμε με βάση τις μέχρι σήμερα εξελίξεις ποιο θα είναι τελικά το μέλλον της εταιρίας. Μπορούμε όμως με βεβαιότητα να πούμε πως σε κάθε περίπτωση θα επιχειρηθεί να φορτωθούν τα βάρη στις πλάτες των εργαζομένων, με νέες απολύσεις, με νέα επίθεση στα δικαιώματά τους.

Πλέον είναι φανερό ότι τις επιχειρήσεις τις κλείνουν οι επιχειρηματίες, όταν αυτές δεν ικανοποιούν τη δίψα τους για κέρδος. Τα παραδείγματα έχουν αρχίσει και γίνονται πολλά. Η Ηλεκτρονική, η PYRSOS, το ξενοδοχείο Ledra  αλλά και στον τόπο μας τα Sconto, το υποκατάστημα των Public στο Σολάρι και άλλες δεκάδες επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο πετώντας στο δρόμο της ανεργίας εκατοντάδες εργαζόμενους.

Οι κατηγορίες πως τις επιχειρήσεις τις κλείνουν οι αγώνες και διεκδικήσεις των εργαζόμενων, χρεοκόπησαν. Τις επιχειρήσεις τις κλείνουν οι επιχειρηματίες, όταν δε βγάζουν τα κέρδη που προσδοκούν, όταν πέφτουν έξω στον ανταγωνισμό με άλλες επιχειρήσεις, όταν μεταφέρουν τα κεφάλαια τους σε άλλους κλάδους (π.χ. όμιλος Λιμπάντζη-Sconto) προσβλέποντας σε μεγαλύτερη κερδοφορία.

Το Σωματείο μας έγκαιρα είχε ενημερώσει, για τον χαρακτήρα των εξελίξεων στην επιχείρηση, δήλωνε πως οι ανάγκες της εταιρείας με τις ανάγκες των εργαζομένων είναι διαμετρικά αντίθετες και ασυμβίβαστες. Ότι οι εργαζόμενοι πλήρωσαν με αιματηρές θυσίες την ανάπτυξη της εταιρείας και τα χρόνια της υψηλής κερδοφορίας της και την εποχή της κρίσης. Ότι στο βωμό του κέρδους και των ανταγωνισμών των μεγάλων επιχειρήσεων θυσιάζονται οι ζωές και το μέλλον των εργαζομένων. 

ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ

Στη επίθεση εργοδοσίας – κυβέρνησης απαντάμε με οργάνωση σε κάθε κατάστημα με δημιουργία επιτροπής αγώνα, σε συνεργασία με το ταξικό μας Σωματείο, τις λαϊκές επιτροπές σε κάθε γειτονιά, τα σωματεία όσων κλάδων σχετίζονται με τον ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟ ( ξενοδοχεία, τρόφιμα). 

Η εργοδοσία έχει σύμμαχο την σημερινή κυβέρνηση που νομοθέτησε τη ζούγκλα και την ονόμασε παράδεισο, την «δίκαιη ανάπτυξη» που θα οικοδομηθεί πάνω στην αύξηση της εκμετάλλευσης και τις εξαθλίωσης των εργαζόμενων. 

Η εργοδοσία έχει επίσης σύμμαχο τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό παλιό και νέο, όπως την πλειοψηφία του επιχειρησιακού σωματείου του Μαρινόπουλου, που καλλιεργεί την αναποτελεσματικότητα των αγώνων, την απαξίωση τις συνδικαλιστικής δράσης.  Με την στάση της έχει βοηθήσει  τα σχέδια της εργοδοσίας, από κοινού καλλιεργούν κλίμα αναμονής και εφησυχασμού στους εργαζόμενους.  

Το Σωματείο μας έκανε και συνεχίζει να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να οργανώσει και να δυναμώσει την πάλη των εργαζομένων. Μόνο οι εργαζόμενοι παίρνοντας την υπόθεση στα δικά τους χέρια μπορούν να σταματήσουν οποιαδήποτε εξέλιξη. Μπορούν και έχουν την δυνατότητα να γίνουν οι πρωταγωνιστές των εξελίξεων, γιατί αφορούν την ζωή τους, το μέλλον τους, την ζωή των παιδιών τους. Είμαστε χιλιάδες, έχουμε την δυνατότητα, έχουμε την πείρα να παρέμβουμε, να τους σταματήσουμε, να διεκδικήσουμε όλα όσα μας έκλεψαν τα χρόνια της κρίσης, να ανοίξουμε την προοπτική για έναν άλλο δρόμο που θα εξυπηρετεί τις δικές μας ανάγκες!


Τώρα χωρίς καμία καθυστέρηση

Να οργανωθεί ο αγώνας για να διασφαλιστούν τα συμφέροντα των εργαζομένων!

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2016

Το κεφάλαιο μίλησε...

«Η Ευρωπαϊκή Ενωση βασίζεται στην ελεύθερη οικονομία της αγοράς, γεγονός που σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις πρέπει να έχουν την ελευθερία να ασκούν τις δραστηριότητές τους κατά το δοκούν. Ποια είναι λοιπόν τα όρια της παρεμβάσεως των κρατών - μελών, προκειμένου να διασφαλιστεί η εργασιακή ασφάλεια των εργαζομένων; Αυτό είναι το ζήτημα που το Δικαστήριο καλείται να επιλύσει στην παρούσα διαδικασία εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως».

Το παραπάνω απόσπασμα προέρχεται από την πρόταση που έκανε ο γενικός εισαγγελέας προς το Δικαστήριο της ΕΕ για την υπόθεση των ομαδικών απολύσεων στα «Τσιμέντα Χαλκίδας». Ο τρόπος, με τον οποίο προσδιορίζει την ουσία της υπόθεσης, δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για το στόχο και το εύρος των ανατροπών που ετοιμάζουν κυβέρνηση - κεφάλαιο - ΕΕ στα Εργασιακά, μέρος των οποίων αποτελούν και οι ομαδικές απολύσεις.

Το θέμα δεν προέκυψε, βέβαια, από το πουθενά. Και σ' αυτό το ζήτημα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ πήρε τη σκυτάλη από τις προηγούμενες, αναλαμβάνοντας να βγάλει σε πέρας τη βρώμικη δουλειά για λογαριασμό του κεφαλαίου.

Τι λέει στην πραγματικότητα η πρόταση του εισαγγελέα; Ότι η συμβατότητα κάθε νόμου με το ευρωενωσιακό Δίκαιο εξαρτάται από το κατά πόσο διευκολύνει ή τουλάχιστον δεν εμποδίζει την ελεύθερη δράση του κεφαλαίου.

Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το κείμενο της εισαγγελικής πρότασης, αυτό που εξετάζει το Δικαστήριο της ΕΕ είναι το αν η ελληνική νομοθεσία για τις ομαδικές απολύσεις εμποδίζει την ελευθερία εγκατάστασης και λειτουργίας μιας επιχείρησης, όπως προβλέπεται από τις θεμελιώδεις συνθήκες της ΕΕ.

Απ' αυτήν τη σκοπιά, το θέμα ξεπερνάει κατά πολύ το αν θα υπάρχει ή όχι «διοικητική έγκριση» των ομαδικών απολύσεων από τον εκάστοτε υπουργό Εργασίας. Το ζήτημα που ανοίγει το Δικαστήριο της ΕΕ είναι πολύ πιο βαθύ.

Αφορά στην άρση κάθε εμποδίου, που βάζει ο νόμος για τις ομαδικές απολύσεις στο αναφαίρετο δικαίωμα που αναγνωρίζεται στον εργοδότη να προσλαμβάνει και να απολύει ανάλογα με τις ανάγκες της παραγωγής, να κλείνει μια επιχείρηση όταν δεν του αποφέρει το προσδοκώμενο κέρδος ή να μεταφέρει τα κεφάλαιά του σε άλλη επιχείρηση ή και σε άλλο κλάδο.

Αυτός είναι, άλλωστε, ο λόγος για τον οποίο το ζήτημα της πλήρους απελευθέρωσης των ομαδικών απολύσεων, μαζί με άλλα μέτρα για τις Συλλογικές Συμβάσεις και τους μισθούς, έρχεται και ξανάρχεται σε κάθε μνημόνιο, σε κάθε διαπραγμάτευση.

Μάλιστα, σε έκθεση των ιμπεριαλιστικών οργανισμών τον Ιούνη του 2014, προβλεπόταν μέχρι το φθινόπωρο εκείνου του χρόνου να έχει νομοθετήσει η τότε συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ την άρση όλων των εμποδίων που κάνουν «δύσκαμπτη» την αγορά εργασίας, εξαιτίας των περιορισμών που προβλέπει η νομοθεσία για τις ομαδικές απολύσεις.

Επομένως, σε αμφισβήτηση δεν έμπαινε μόνο το «βέτο» του υπουργού Εργασίας, αλλά και τα όρια που προβλέπει ο νόμος για τις απολύσεις που μπορεί να κάνει μια επιχείρηση, ανάλογα με τον αριθμό των εργαζομένων που απασχολεί. Αυτό το έργο έρχεται να ολοκληρώσει τώρα η κυβέρνηση, έχοντας κερδίσει τα εύσημα του κεφαλαίου για την ικανότητά της να παραπλανά το λαό και να ενσωματώνει αντιδράσεις.

Αυτό που προκύπτει με βεβαιότητα είναι ότι η αλλαγή προς το χειρότερο του νόμου για τις ομαδικές απολύσεις έχει τη σφραγίδα του κεφαλαίου και υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα. Εκεί πρέπει να στρέψει τα πυρά του ο λαός, οξύνοντας την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, τα κόμματα και τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που στοιχίζονται στο στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης.

Όσο για τις «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ με τις οποίες λέει ότι θα νομοθετήσει η κυβέρνηση, η πρόταση του γενικού εισαγγελέα για τις ομαδικές απολύσεις καθιστά περιττή κάθε άλλη απάντηση.

Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης Τετάρτη 15 Ιούνη 2016.

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2016

Πέτυχαν ένα πρώτο βήμα αύξησης μισθών με τον αγώνα τους

Ένα θετικό βήμα -και μάλιστα σε συνθήκες γενικής υποχώρησης- πέτυχαν οι εργαζόμενοι στην εταιρεία «Αφοί Βλάχου», που διεκδικούν αυξήσεις στους μισθούς τους. Ως αποτέλεσμα της συλλογικής δράσης  και της αποφασιστικότητάς τους, η εργοδοσία δίνει πλέον στο σύνολο του προσωπικού κουπόνια (από 30 έως 100 ευρώ το μήνα), που οικονομικά προσεγγίζουν το ποσό που διεκδικούν ως αύξηση των αποδοχών τους, αλλά βεβαίως δεν αντικαθιστούν το αίτημα για αύξηση των μισθών.  

Με ανακοίνωσή της η Πανελλαδική Ένωση Λιθογράφων χαρακτηρίζει ως θετικό το γεγονός, αλλά επισημαίνει ότι ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί για να ενσωματωθούν στους μισθούς και να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα οι όποιες αυξήσεις προκύπτων μέσω των κουπονιών. 

Στην ανακοίνωσή του το ΔΣ της Πανελλαδικής Ένωσης Λιθογράφων, αφού «χαιρετίζει τους συναδέλφους της "Αφοί Βλάχου" που μετά από αγώνα για πάνω από δύο χρόνια με εναλλασσόμενες μορφές πάλης, απέσπασαν μία κατάκτηση» και τους καλεί να πάρουν μέρος στη Γενική Συνέλευση του Σωματείου Λιθογράφων, την Κυριακή 26 Ιούνη, στις 10.30 π.μ., στην αίθουσα συνεδριάσεων κάτω από τα γραφεία του Σωματείου (Αριστοτέλους 11-15), αναφέρει:

«Έχει αξία να θυμίσουμε ότι στο συγκεκριμένο εργοστάσιο οι εργάτες τα τελευταία χρόνια είναι οργανωμένοι σχεδόν στο σύνολό τους στο Σωματείο Λιθογράφων και έχουν εκλέξει Σωματειακή Επιτροπή που λειτουργεί σταθερά. Μέσα από συλλογικές διαδικασίες και με αγωνιστικές πρωτοβουλίες τα προηγούμενα χρόνια απέτρεψαν την περικοπή του επιδόματος γάμου, τις μειώσεις μισθών και μία σειρά απολύσεις. Με τις προτάσεις της Επιτροπής έχουν βελτιωθεί κατά πολύ οι συνθήκες εργασίας στους χώρους παραγωγής. Τα τελευταία δύο χρόνια οι εργαζόμενοι διεκδίκησαν αύξηση στις αποδοχές της τάξεως του 5% για όλους ανεξαρτήτως ειδικότητας και πόστου εργασίας.

Σήμερα η εργοδοσία ανταποκρίθηκε στο αίτημα των εργαζομένων και έκανε ένα βήμα πίσω. Έδωσε στο σύνολο του προσωπικού κουπόνια (από 30 έως 100 ευρώ) που οικονομικά προσεγγίζουν το ποσό που ζητούσαν οι εργαζόμενοι. Ασφαλώς τα κουπόνια που θα δίνονται, δεν αντικαθιστούν το αίτημα για αύξηση, δεν μπορούμε όμως να παραγνωρίσουμε ότι είναι ένα θετικό βήμα σε συνθήκες γενικής υποχώρησης που ήρθε ως αποτέλεσμα της συλλογικής δράσης και της αποφασιστικότητας των συναδέλφων.

Ακριβώς επειδή δεν πρόκειται για θεσμοθετημένο δικαίωμα, οι εργαζόμενοι πρέπει να βρίσκονται σε επαγρύπνηση, ώστε αν χρειαστεί στο μέλλον να υπερασπιστούν ακόμα και αυτή τους την κατάκτηση. Οι εργαζόμενοι πλέoν έχουν πείρα για το πώς σχεδιάζουν, πώς αποφασίζουν και πώς υλοποιούν έναν αγώνα. Αυτή την πείρα πρέπει να την μεταδώσουν και στους άλλους εργάτες του κλάδου.

Η διοίκηση του Σωματείου εκτιμάμε αυτήν τη θετική κίνηση από την πλευρά της διοίκησης της "Αφοί Βλάχου", εξακολουθούμε όμως να ζητάμε η όποια αύξηση να περαστεί στο βασικό μισθό του κάθε εργαζόμενου, ώστε να έχει μόνιμο χαρακτήρα.

Καλούμε τους συναδέλφους να συνεχίσουν την πάλη τους για τα γενικότερα ζητήματα που απασχολούν την εργατική τάξη, όπως τα Εργασιακά και ο συνδικαλιστικός νόμος που ετοιμάζει να φέρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, γιατί τα προβλήματα δεν σταματάνε στην πύλη του εργοστασίου, αλλά συνεχίζονται σε κάθε πλευρά της ζωής μας. Θέλει προσοχή, ώστε να μην υπάρξει επανάπαυση σε κανέναν εργάτη. Να μην πιστέψει κανένας πως "εμείς εδώ είμαστε καλά και δεν μας αφορούν τα υπόλοιπα". Μας αφορούν άμεσα γιατί με αυτούς τους νόμους η κυβέρνηση πάει να βάλει εμπόδια στο δικαίωμα στην απεργία, στη συνδικαλιστική προστασία, αλλά και να ανοίξει την πόρτα για να παρακάμπτονται τα εργασιακά δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες χρόνων.

Όσο το εργατικό κίνημα είναι σε υποχώρηση, όσο καθυστερεί η ανασύνταξη στον κλάδο, αλλά και σε κάθε χώρο δουλειάς ξεχωριστά, η όποια κατάκτηση αποσπούμε είναι σε κίνδυνο. Είναι καθήκον όλων μας εστίες αντίστασης όπως στην "Αφοί Βλάχου" να πολλαπλασιαστούν. Η πείρα από τις δυσκολίες και το πώς ξεπεράστηκαν να πάει παντού. Τότε μόνο θα μπορούμε να μιλάμε για ένα εργατικό κίνημα που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες της επίθεσης που δεχόμαστε από κυβέρνηση και εργοδοσία στον κλάδο».

Τρίτη 7 Ιουνίου 2016

Απαίτηση των εργοδοτών

Στην «Ετήσια Έκθεση για το Επιχειρηματικό Περιβάλλον» που εξέδωσε ο ΣΕΒ το 2014, υπήρχαν οι εξής διαπιστώσεις: «Κατά το διάστημα των ετών 2010 - 2013 (...) σχεδόν το σύνολο των ρυθμίσεων του Εργατικού Δικαίου έχει υποστεί σημαντικές τροποποιήσεις. Οι τροποποιήσεις αυτές οδήγησαν στην αλλαγή του παγιωμένου, εδώ και χρόνια, χαρακτήρα των εργασιακών σχέσεων, με κύριο στόχο την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και την προσαρμογή της αγοράς εργασίας στις νέες συνθήκες.

(...) Βασική κατεύθυνση των μεταρρυθμίσεων αποτελούν: (α) η αύξηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας με τη διαμόρφωση νέων μορφών απασχόλησης, καθώς και (β) η μείωση του κόστους εργασίας με την αποδέσμευση των επιχειρήσεων από συλλογικές ρυθμίσεις, με παράλληλη παροχή δυνατότητας διαμόρφωσης των όρων εργασίας σε επιχειρησιακό επίπεδο (επιχειρησιακές ή ατομικές συμβάσεις εργασίας). Το νέο εργασιακό περιβάλλον επιτρέπει στις επιχειρήσεις να διαχειρίζονται το εργατικό δυναμικό τους σύμφωνα με τις λειτουργικές και οικονομικές τους ανάγκες, ανάλογα με τον όγκο εργασίας, αλλά και τις οικονομικές συνθήκες της εκάστοτε επιχείρησης».

Οι επισημάνσεις αυτές των βιομηχάνων έγιναν τη χρονιά που «ωρίμαζαν» οι αντεργατικές ανατροπές του 1ου και του 2ου μνημονίου. Τώρα, με το 3ο μνημόνιο βρισκόμαστε μπροστά σε έναν ακόμα γύρο ανατροπών, με αιχμή αυτή τη φορά την παραπέρα αποδιάρθρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και συμβάσεων, την περιστολή των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

Με αφορμή τα δύο πρώτα μνημόνια, ο ΣΕΒ γράφει στην έκθεσή του ότι οι αντεργατικές ανατροπές επιβλήθηκαν από την ανάγκη των επιχειρήσεων για μεγαλύτερη ευελιξία, προκειμένου να γίνουν πιο ανταγωνιστικές.

Τον ίδιο ακριβώς στόχο περιγράφει και το τρίτο μνημόνιο, με την υποσημείωση μάλιστα ότι κανένα από τα μέτρα που θα νομοθετήσει η κυβέρνηση δεν πρέπει να θυμίζει το προηγούμενο καθεστώς. Μιλάμε δηλαδή για νέα σαρωτική επίθεση, όσο κι αν προσπαθεί ο πρωθυπουργός, ο Γ. Κατρούγκαλος, και άλλοι υπουργοί να θολώσουν τα νερά με αστειότητες περί «κόκκινων γραμμών», όπως αυτές που ...κράτησε η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση για το Ασφαλιστικό ή για τα «κόκκινα» δάνεια.

Μάλιστα, ο Γ. Κατρούγκαλος επιχειρεί και την εξής λαθροχειρία: Χρεώνοντας τις διαρροές για το ενδεχόμενο κατάργησης του 13ου και 14ου μισθού στους μεγαλοεργοδότες και τους δανειστές, προσπαθεί να παρουσιάσει την κυβέρνηση ως «αθώα του αίματος» της επερχόμενης αντεργατικής μεταρρύθμισης.

Κρύβει μ' αυτόν τον τρόπο ότι οι ανατροπές στο σύνολό τους εκφράζουν απαιτήσεις και ανάγκες του κεφαλαίου, υπηρετούν το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, πάνω στον οποίο εργάζεται η κυβέρνηση, νομοθετώντας μέτρα που θα δώσουν ώθηση στην ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Ας αφήσουν, λοιπόν, τα «σάπια», που τα έχει ξανακούσει ο λαός σε κάθε προηγούμενη φάση της διαπραγμάτευσης, ότι οι δανειστές και η εργοδοσία θέλουν σκληρά μέτρα και η κυβέρνηση δήθεν αντιστέκεται. Όλοι μαζί, αξεχώριστα, επιτίθενται στους εργαζόμενους και αυτή η κυβέρνηση έχει πάρει απ' όλους (ΣΕΒ, ΕΕ, ΔΝΤ) τα εύσημα για τις αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις που προωθεί.

Οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα έχουν τώρα το λόγο. Είναι βέβαιο ότι τους επόμενους μήνες θα δουν πολλά τα μάτια μας, στην προσπάθεια της κυβέρνησης να θολώσει τον ταξικό χαρακτήρα των μέτρων που σχεδιάζει. Χρειάζεται επαγρύπνηση και ετοιμότητα, συσπείρωση στα ταξικά συνδικάτα και καλή οργάνωση, για να απαντηθεί αποφασιστικά κάθε απόπειρα να νομοθετηθούν τα νέα μέτρα.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 7 Ιούνη 2016

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2016

Όροι "γαλέρας" σε επιχειρησιακές συμβάσεις:προάγγελος των νέων ανατροπών που έρχονται στα Εργασιακά



Εργοδοσία και «ενώσεις προσώπων», με τις ευλογίες του κράτους, είτε υλοποιούν με τον πιο ακραίο τρόπο την υφιστάμενη αντεργατική νομοθεσία είτε την ξεπερνάνε κιόλας 

Την ώρα που στο παρασκήνιο ετοιμάζονται οι επόμενες ανατροπές στα Εργασιακά, μεταξύ αυτών και στις συλλογικές διαπραγματεύσεις, στους χώρους δουλειάς η εργοδοσία επιβάλλει με επιχειρησιακές συμβάσεις καθεστώς χειρότερο ακόμα κι απ' αυτό που προβλέπουν οι κατάπτυστοι αντεργατικοί νόμοι των προηγούμενων και της σημερινής κυβέρνησης.

Σύμμαχό της η εργοδοσία έχει τις λεγόμενες «ενώσεις προσώπων», που προβλέπονται από το νόμο 4024/2011 και μπορούν να υπογράφουν επιχειρησιακές συμβάσεις με όρους χειρότερους από τις κλαδικές, οι οποίες πλέον έχουν λήξει στην πλειοψηφία τους και δεν έχουν ανανεωθεί, με ευθύνη της εργοδοσίας και τις πλάτες του κράτους.

Έτσι, λειτουργώντας σαν πέμπτη φάλαγγα σε βάρος των εργαζομένων, κάτω από την καθοδήγηση ή και τις απειλές της εργοδοσίας, οι «ενώσεις προσώπων» αποδέχονται επιχειρησιακές συμβάσεις με όρους που είτε υλοποιούν με τον πιο ακραίο τρόπο την υφιστάμενη αντεργατική νομοθεσία είτε την ξεπερνάνε κιόλας, στρώνοντας το έδαφος για τις επικείμενες νέες αντεργατικές αλλαγές. Ορισμένες τέτοιες περιπτώσεις καταγράφει πιο κάτω ο «Ριζοσπάστης».

1. Μισθός μικρότερος κι από τον κατώτερο!

Επιχειρησιακή σύμβαση που υπογράφτηκε στις 25 Μάη ανάμεσα στην εταιρεία με την επωνυμία «Τουριστικές Οικοδομικές Ξενοδοχειακές Επιχειρήσεις ΑΕ» (ΤΟΞΕ ΑΕ), με έδρα τη Θεσσαλονίκη και την Ένωση Προσώπων στην επιχείρηση, επιβάλλει σε όλους τους εργαζόμενους με σχέση εξαρτημένης εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου, βασικό μισθό μικρότερο ακόμα και από τον κατάπτυστο που ορίζει η Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) 6/2012!

Συγκεκριμένα, η σύμβαση ομαδοποιεί τους εργαζόμενους ανάλογα με την ειδικότητα και καθορίζει βασικό μισθό για όλους τα 500 ευρώ και βασικό μεροκάματο τα 20 ευρώ μεικτά. Από το γενικό ψαλίδι σε σχέση με τον κατώτερο μισθό των 586 και 511 ευρώ (για νέους κάτω των 25 ετών) μεικτά, εξαιρείται μόνο η κατηγορία των διοικητικών υπαλλήλων, οι οποίοι θα αμείβονται με 600 ευρώ μισθό ή με 24 ευρώ μεροκάματο.

Με την ίδια σύμβαση, καθορίζεται επίδομα 10 ευρώ για κάθε χρόνο προϋπηρεσίας στον κλάδο και 5% σε πτυχιούχους τουριστικών σχολών. Το επίδομα θέσης - ευθύνης - απόδοσης και εξομάλυνσης θα δίνεται κατά βούληση από την εργοδοσία, ενώ καταργείται και κάθε άλλο επίδομα «το οποίο δεν προβλέπεται ρητά στην παρούσα».

Εργοδοσία και Ένωση Προσώπων συμφωνούν να δίνονται κανονικά ο 13ος και ο 14ος μισθός, στην πραγματικότητα όμως αυτοί καταργούνται με τη μείωση του βασικού μισθού. Έτσι, το ετήσιο εισόδημα για τους εργαζόμενους της εταιρείας, συμπεριλαμβανομένων του 13ου και του 14ου μισθού, θα είναι 7.000 ευρώ (14χ500), όσο ακριβώς θα ήταν αν ίσχυε ο κατώτερος μισθός των 586 ευρώ, χωρίς όμως να δίνονται ο 13ος και ο 14ος μισθός (12χ586=7.032 ευρώ).

Με τον τρόπο αυτό, η εργοδοσία συνεχίζει να δίνει τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, καθώς και το επίδομα άδειας, αλλά αυτά δεν της κοστίζουν τίποτα, αφού το «κόστος» εργασίας για κάθε απασχολούμενο παραμένει στα 7.000 ευρώ, λόγω της μείωσης του βασικού μισθού. Η σύμβαση αυτή (ισχύει από 1/6/2016 έως 31/5/2018) έχει αναγγελθεί στο υπουργείο Εργασίας και στον ΟΜΕΔ, που σημαίνει ότι είναι σε γνώση των αρμόδιων υπηρεσιών, χωρίς από την πλευρά τους να υπάρχει κάποια αντίδραση!

Όπως, τέλος, αναφέρεται στην εισαγωγή της σύμβασης, τα συμβαλλόμενα μέρη έλαβαν υπόψη τους «τις οικονομικές συγκυρίες και τις ειδικές συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στη Ελλάδα, τον ιδιαίτερα σημαντικό περιορισμό της επιχειρηματικής δραστηριότητας της εργοδότριας καθώς επίσης την ανάγκη να διατηρηθεί ανέπαφος ο αριθμός των εργαζομένων και να μην γίνουν μειώσεις του κατά τη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης».

Είναι πραγματικά πρόκληση να λέγονται τέτοια πράγματα από την πλευρά της εργοδοσίας και των εργατοπατέρων, όταν ο κλάδος του τουρισμού έχει πληγεί ελάχιστα από την κρίση και τώρα βρίσκεται σε τροχιά ανάπτυξης, επιβεβαιώνοντας ότι τίποτα καλό δεν έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι από αυτήν.

2. «Ταβάνι» τα 586 ευρώ του κατώτερου μισθού!

Σοβαρά ερωτήματα προκύπτουν από μία ακόμα Επιχειρησιακή Σύμβαση, που υπογράφτηκε στις 13 Απρίλη 2016 στην εταιρεία ANTOPACK στο Βόλο, με Ένωση Προσώπων. Με τη σύμβαση αυτή, όλοι οι μισθοί κατρακυλάνε στα όρια των 586 και 511 ευρώ μεικτά, συν τις τριετίες.

Όπως όμως γράφεται πιο κάτω, «πέραν των ανωτέρω αποδοχών που ορίζει η Εθνική ΓΣΣΕ δύναται ο εργοδότης να καταβάλλει πρόσθετη οικειοθελή παροχή. Συμφωνείται ρητά ότι αυτό το πρόσθετο ποσό αποδοχών ο εργοδότης θα μπορεί στο μέλλον να το ανακαλέσει, να το μειώσει, να το μεταβάλει σε ύψος και διάρκεια χωρίς τη συγκατάθεση του εργαζόμενου και χωρίς η μείωση αυτή να αποτελεί μονομερή βλαπτική μεταβολή για τον εργαζόμενο».

Δηλαδή, η εργοδοσία μπορεί κατά βούληση να δίνει ένα χαρτζιλίκι παραπάνω στους εργαζόμενους, πέρα από τα 586 ευρώ που είναι το «ταβάνι» για όλους. Γιατί το κάνει αυτό; Η απάντηση έρχεται στο άρθρο 4 της εν λόγω σύμβασης, με τον τίτλο «Αντάλλαγμα παροχής εργασίας - Συμφωνία συμψηφισμού», όπου προβλέπεται ότι «στις ανώτερες των νομίμων αποδοχές που ισχύουν ή θα ισχύσουν για τους εργαζόμενους συμψηφίζεται και καταλογίζεται κάθε απαίτηση των εργαζομένων από τις ρητά αναφερόμενες αιτίες, σε εκτέλεση της παρούσας επιχειρησιακής σύμβασης».

Δηλαδή, αν ένας εργαζόμενος παίρνει έστω και 1 ευρώ πάνω από τον κατώτατο μισθό, η εργοδοσία θα μπορεί στο εξής να το συμψηφίζει με οποιαδήποτε απαίτηση έχει ο εργαζόμενος αυτός για υπερωριακή απασχόληση, επιδόματα, άδεια που δεν δόθηκε κ.ά.

Ο κατάλογος των παροχών που δικαιούται να συμψηφίζει η εργοδοσία με το «κάτι παραπάνω» που θα δίνει στο μισθό, όταν και όποτε θέλει, περιλαμβάνει τα παρακάτω: «Τα οποιαδήποτε μορφής ή φύσης επιδόματα, όπως το οικογενειακό επίδομα, επίδομα γάμου, ταμειακό, προϋπηρεσίας, πολυετούς υπηρεσίας στην εργοδότρια εταιρεία ή σε άλλο εργοδότη, ακόμη και αυτά που θα θεσπιστούν στο μέλλον. Πρόσθετη αμοιβή για πρόσθετη εργασία κύρια ή δευτερεύουσα, πρόσθετη αμοιβή για γνήσια ή απλή ετοιμότητα προς παροχή εργασίας. Αμοιβή ή προσαύξηση για υπερεργασία, ιδιόρρυθμη υπερωρία, εργασία Σαββάτου, εργασία έκτης ημέρας υπό καθεστώς πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, εργασία νύχτας, εργασία Κυριακής, εξαιρετέων ή μη εξαιρέσιμων εορτών και αργιών, υποχρεωτικών ή κατ' έθιμον αργιών. Αποζημίωση για διανυκτέρευση εκτός έδρας. Αποζημίωση μη χορηγηθείσας αναπληρωματικής ημέρας ανάπαυσης και αποζημίωση μη χορηγηθείσας αδείας. Οποιαδήποτε επιπλέον αμοιβή προβλέπεται από το νόμο, τις ΣΣΕ και δ.α. (διαιτητική απόφαση) ή από δικαστική απόφαση, ακόμη και αν έχει αναδρομική ισχύ».

Κατ' αυτόν τον τρόπο, ο κατώτερος μισθός, αυξημένος με το φιλοδώρημα που δίνει οικειοθελώς και κατά τα κέφια της η εργοδοσία, θα παραμένει αμετάβλητος, ανεξάρτητα από το χρόνο εργασίας και τις ειδικές προσαυξήσεις που προβλέπονται σε περιπτώσεις υπερεργασίας, υπερωρίας, ακόμα και αργιών.

Προστίθεται, μάλιστα, στη σύμβαση όρος ότι οι αξιώσεις των εργαζομένων για όλες τις παραπάνω αιτίες «εξοφλούνται μέσω συμψηφισμού και καταλογισμού στις ανώτερες των νομίμων αποδοχές τους (...) χωρίς να είναι απαραίτητο η εξόφληση διά του συμψηφισμού να καταγράφεται ή να επαναλαμβάνεται κάθε φορά ρητά στην εξοφλητική απόδειξη μισθοδοσίας»! Δηλαδή, όλα θα γίνονται στη «ζούλα»!

3. Καραμπινάτη διευθέτηση του χρόνου εργασίας!

Στις αρχές Γενάρη του 2016, το ελληνικό υποκατάστημα «Jager Bau GmbH», εταιρείας από την Αυστρία, υπέγραψε με Ένωση Προσώπων επιχειρησιακή σύμβαση, η οποία έχει αναδρομική ισχύ από το Μάρτη του 2015 και αφορά στη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, με βάση τις αντεργατικές οδηγίες της ΕΕ. Η συμφωνία ισχύει μέχρι τη λήξη του έργου ή αλλιώς μέχρι τον Οκτώβρη του 2017. Οι εργαζόμενοι θα αποσπώνται από τη μητρική εταιρεία στην Αυστρία, γεγονός που παραπέμπει σε άλλη οδηγία της ΕΕ, περί «απόσπασης εργαζομένων».

Με το επιχείρημα των ιδιαζουσών συνθηκών εργασίας «σε εργοτάξιο συμβαλλομένου εργολάβου στις Γωνιές Δήμου Χερσονήσου Κρήτης» η σύμβαση προβλέπει ότι όλοι οι εργαζόμενοι της επιχείρησης θα δουλεύουν εξαήμερο και θα κάθονται μόνο την Κυριακή.

Το ανώτατο ημερήσιο όριο εργασίας θα μπορεί να φθάνει τις 10 ώρες (!) με τον περιορισμό ότι οι συνολικές ώρες που θα δουλεύει ένας εργαζόμενος σε μια περίοδο τεσσάρων μηνών δεν θα πρέπει να ξεπερνούν κατά μέσο όρο τις 40 ώρες τη βδομάδα. Αν λόγω της διευθέτησης συμπληρωθεί ο μέσος όρος πριν κλείσει το τετράμηνο, τότε θα δίνονται στον εργαζόμενο συνεχόμενες μέρες ανάπαυσης μέχρι τη συμπλήρωση του τετραμήνου.

Υπενθυμίζουμε ότι στο μέτρο της διευθέτησης ο επιπλέον χρόνος πέραν του κανονικού ωραρίου εργασίας δεν πληρώνεται ως υπερεργασία ή υπερωρία, ενώ η συνεχόμενη εργασία πάνω από το 8ωρο έχει βλαπτικές και επικίνδυνες συνέπειες για την υγεία και την ασφάλεια του εργαζόμενου. Η φθορά στην υγεία του είναι ανεπανόρθωτη, όσα ρεπό κι αν του δώσει η εργοδοσία.

Επιπλέον, η εταιρεία διατηρεί και το προνόμιο να επιβάλλει υπερεργασία και υπερωρία, όταν το απαιτούν οι ανάγκες. Έτσι, η ίδια σύμβαση προβλέπει ότι «ο ανώτατος μέσος όρος ωρών εργασίας θα δύναται να προσαυξάνεται έως τις 48 εβδομαδιαίως με την καταβολή των αντιστοίχων νομίμων αποζημιώσεων στους εργαζόμενους για υπερεργασία και υπερωριακή εργασία». Φαίνεται πως η εργοδοσία, εκτιμώντας ότι θα εξαντλήσει τις ώρες που της προσφέρει η διευθέτηση, αξιοποιεί και τη δυνατότητα για υπερωρία. Τέλος, από τη σύμβαση προβλέπεται ότι η διευθέτηση θα είναι ατομική.

Ερώτηση στην Κομισιόν για τις «βέλτιστες πρακτικές»

Θύελλα κινητοποιήσεων και απεργιών προκάλεσε ο αντεργατικός «νόμος Ελ Κομρί» στη Γαλλία, όπου βρέθηκε την προηγούμενη βδομάδα Σωτήρης Ζαριανόπουλος. Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ συναντήθηκε με απεργούς σε διυλιστήρια και σιδηροδρομικούς σταθμούς, εκφράζοντας την αλληλεγγύη του ΚΚΕ στον αγώνα τους. Ακολούθως, κατέθεσε Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στην οποία καταγγέλλει ότι αντίστοιχα βάρβαρα μέτρα προωθούνται και για τους Έλληνες εργαζόμενους στον επερχόμενο νόμο για τα Εργασιακά.

Ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ στην Ερώτησή του τονίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Η γαλλική κυβέρνηση με ένταση της καταστολής περνάει ένα νόμο που προσφέρει νέα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως την περαιτέρω διευκόλυνση των απολύσεων με μείωση αποζημιώσεων, την ουσιαστική κατάργηση της Κυριακής αργίας και τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας ανάλογα με τα συμφέροντά της εργοδοσίας, τη μεγαλύτερη "ευελιξία" προς τα κάτω των μισθών των εργαζομένων με την ενίσχυση των επιχειρησιακών και αποδυνάμωση των κλαδικών Συμβάσεων Εργασίας.

Την ίδια ώρα, με βάση το 3ο Μνημόνιο του Αυγούστου 2015 και την απόφαση του Eurogroup της 24ης Μαΐου νέα αντεργατικά μέτρα προστίθενται στα όσα έχουν ήδη πάρει η σημερινή, αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, ενάντια στους Έλληνες εργαζόμενους. Μεθοδεύεται αντίστοιχος εργασιακός νόμος σχετικά με τις Συλλογικές Συμβάσεις, τις μαζικές απολύσεις και το χτύπημα της δράσης των συνδικάτων και του απεργιακού δικαιώματος.



Με βάση τα παραπάνω, ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή: Τα μέτρα που προβλέπει ο "νόμος Ελ Κομρί" συμπεριλαμβάνονται στις λεγόμενες "βέλτιστες πρακτικές" που προωθεί η ΕΕ για την εργασία; Τα ίδια ή ανάλογα μεθοδεύει η Επιτροπή με την ελληνική κυβέρνηση στις συζητήσεις για τον επερχόμενο εργασιακό νόμο στην Ελλάδα ως προαπαιτούμενο του 3ου μνημονίου;».