Με την ενθάρρυνση και την υποστήριξη των κυβερνήσεων-μαζί και της σημερινής ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των μηχανισμών των ομίλων (εργοδοτικός-κυβερνητικός συνδικαλισμός), οι μεγαλοεργοδότες, σε πάρα πολλούς εργασιακούς χώρους, κάνουν πάρτι σε βάρος των δικαιωμάτων και της ζωής χιλιάδων εργαζόμενων. Η εκμετάλλευση επίσημη και ανεπίσημη-νόμιμη και παράνομη τσακίζει κόκαλα!
Το γεγονός αυτό επιβεβαιώνουν, για παράδειγμα τα νέα κρούσματα παραβίασης ωραρίων σε super market στο νησί μας. Σε περιοδεία που πραγματοποίησε κλιμάκιο του Σωματείου μας και πάλι στο Σιδάρι, το Σάββατο 27 Αυγούστου, με τη συμμετοχή εργαζόμενων από διάφορους εργασιακούς χώρους, διαπιστώθηκε ότι τα καταστήματα των super market «Δήμητρα», «Diellas» και «Καζιάνης», παρέμεναν ανοιχτά για το κοινό και μετά τις 21:00 το βράδυ, παραβιάζοντας το ωράριο λειτουργίας (βάσει του οποίου θα έπρεπε να είχαν κλείσει από τις 20:00).
Τα μέλη του Σωματείου μας συνομίλησαν με τους συναδέλφους των καταστημάτων αναδεικνύοντας τον λόγο για τον οποίο εφαρμόζεται αυτή η «πρακτική» των εξαναγκαστικών απλήρωτων υπερωριών, σχεδόν σε όλες τις τουριστικές περιοχές. Ο λόγος αυτός δεν είναι άλλος από την μεγιστοποίηση του κέρδους των μεγαλοεπιχειρηματιών. Έτσι, οι συνάδελφοι εξαναγκάζονται να δουλεύουν πολύ περισσότερες ώρες από το 40ωρο της κλαδικής σύμβασης όλη τη θερινή περίοδο αλλά σε κάποιες περιπτώσεις ακόμα και μετά από αυτήν. Και όλα αυτά την ίδια ώρα που η εργοδοσία των παραπάνω super market, παρ’ ότι μετράει πολλά κέρδη προχωράει και σε μειώσεις μισθών και σε απολύσεις και στην αξιοποίηση όλου του αντεργατικού οπλοστασίου που έχουν νομοθετήσει οι κυβερνήσεις (κατάργηση κυριακάτικης αργίας, μαθητεία, ελαστικές μορφές εργασίας κ.λπ.)
Οι εργαζόμενοι δε θα πρέπει να έχουν καμία αυταπάτη. Δεν υπάρχουν καλά και κακά αφεντικά. Υπάρχει μόνο η αύξηση του πλούτου τους και με γνώμονα αυτό βαδίζουν! Εμείς οι εργαζόμενοι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από την αύξηση των κερδών των αφεντικών μας, με την ελπίδα ότι μπορεί να πέσει και κανένα ξεροκόμματο σ’ εμάς. Η αύξηση των κερδών των μεγάλων αφεντικών προϋποθέτει τη δική μας πείνα και το τσάκισμα κάθε δικαιώματος, που μας έχει απομείνει.
Αυτό το γνωρίζουν καλά χιλιάδες εργαζόμενοι, όπως οι συνάδελφοι του Μαρινόπουλου, που κάθε μέρα αγωνιούν για το τι τους ξημερώνει, παρ’ ότι το δικό τους αφεντικό έσκασε από τα κέρδη, που τώρα τα παίρνει για να τα επενδύσει σε άλλους τομείς, πιο κερδοφόρους για το ίδιο, αδιαφορώντας για τις ζωές χιλιάδων οικογενειών…! Όποια εξέλιξη και αν υπάρξει θα είναι σε βάρος των συναδέλφων του Μαρινόπουλου, καθώς ακόμα και αν προκύψει νέος ιδιοκτήτης και αυτός το δικό του όφελος θα υπολογίσει, όπως ακριβώς και ο προηγούμενος. Ήδη, ο πιθανώς νέος ιδιοκτήτης, ο Σκλαβενίτης, φαίνεται πως θα προχωρήσει σε μειώσεις μισθών και μετατροπή των συμβάσεων προς το χειρότερο, σε όσους συναδέλφους του Μαρινόπουλου αποφασίσει να κρατήσει. Ασχέτως πάντως νέου εργοδότη, η δική μας φωνή χρειάζεται να είναι ενωμένη στη διεκδίκηση της εξασφάλισης ΟΛΩΝ των θέσεων εργασίας, με όρους (μισθό – χρόνο εργασίας – δικαιώματα κ.λπ.), που όχι απλά δεν θα μας πηγαίνουν πίσω από εκεί που βρισκόμαστε με τις ανατροπές της τελευταίας 6-7ετίας, αλλά θα συμβάλλουν στο να εξασφαλίσουμε τα «χαμένα» της κρίσης και όλα όσα χρειαζόμαστε σήμερα για να ζήσουμε εμείς και οι οικογένειές μας με αξιοπρέπεια. Θα πρέπει επίσης, να βγουν συμπεράσματα από τη στάση της πλειοψηφίας του επιχειρησιακού σωματείου των εργαζομένων στο Μαρινόπουλο, καθώς όλο αυτό το διάστημα, αντί να οργανώνει τον αγώνα των εργαζομένων, για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, αντίθετα καθησύχαζε τους συναδέλφους, ότι όλα θα πάνε καλά, δίνοντας τον απαραίτητο χρόνο και χώρο στον εργοδότη να εξασφαλίσει τα κέρδη του!
Γίνεται πιο φανερό από ποτέ ότι η ανάγκη ύπαρξης Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας είναι επιτακτική, καθώς αποτελούν την τελευταία γραμμή άμυνας των εργαζομένων απέναντι στην ακόρεστη δίψα των μεγαλοεπιχειρηματιών, για ολοένα και μεγαλύτερη εκμετάλλευση, ώστε να πολλαπλασιάζουν συνεχώς τον πλούτο τους. Γι’ αυτό κυβερνήσεις και Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθούν να τις καταργήσουν. Γι’ αυτό ετοιμάζονται να φέρουν νέες ανατροπές στα εργασιακά με μια σειρά αντεργατικά μέτρα, όπως την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, τις μειώσεις μισθών, την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων κ.λπ. Γι’ αυτό ετοιμάζονται να βάλουν εμπόδια στη δυνατότητα των εργαζομένων να συνδικαλίζονται, γι’ αυτό σκοπεύουν να απαγορεύσουν ουσιαστικά το μεγαλύτερο όπλο στα χέρια των εργαζομένων, την ΑΠΕΡΓΙΑ.
Σημαντικό μερίδιο ευθύνης φέρουν και οι συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, όπως η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ αλλά και η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας (ΕΚΚ) που τη στηρίζει, καθώς δεν έχουν κάνει τίποτα απολύτως, για να οργανώσουν τον αγώνα των εργαζομένων απέναντι στις ορέξεις των μεγαλοεπιχειρηματιών. Καθώς, καθησυχάζουν τους εργαζόμενους ή προσπαθούν να χωρέσουν τα αιτήματά τους στις «δυνατότητες της οικονομίας», υποτάσσοντας τις ανάγκες των εργαζομένων στις απαιτήσεις των μεγαλοεργοδοτών. Καθώς στήνουν «κοινωνικούς διαλόγους» για το πόσα θα χάσουν κάθε φορά οι εργαζόμενοι. Καθώς βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη αλληλεγγύης εργαζόμενου προς εργαζόμενο, όπως έκανε την περασμένη χρονιά η πλειοψηφία της διοίκησης του ΕΚΚ, όταν το Σωματείο μας με άλλα σωματεία, που συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ., αναλάβαμε την πρωτοβουλία να οργανώσουμε δωρεάν υποστηρικτικά μαθήματα σε παιδιά δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου λαϊκών οικογενειών.
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Να διεκδικήσουμε την αποκατάσταση των απωλειών που είχαμε όλο αυτά τα χρόνια της κρίσης σε μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις και κυρίως την κατάργηση των αντεργατικών νόμων που περιορίζουν ή καταργούν τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Έχουμε όλοι οι εργαζόμενοι χρέος και ευθύνη απέναντι στα παιδιά μας αλλά και στους εαυτούς μας, να διεκδικήσουμε όλα όσα μας ανήκουν. Το παιχνίδι δεν έχει χαθεί, γιατί δεν έχουμε πει ακόμα την τελευταία μας κουβέντα, δεν έχουμε δοκιμάσει την τεράστια δύναμή μας. Μπορούμε να νικήσουμε αρκεί ο αγώνας μας να είναι οργανωμένος, μαζικός, ταξικά προσανατολισμένος και από το στόχαστρό του να μη διαφεύγει ποτέ η αιτία όλων μας των προβλημάτων, που δεν είναι άλλη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο!
Διεκδικούμε:
• επαναφορά του βασικού μισθού στα 751 ευρώ, την κατάργηση του αντεργατικού πλαισίου για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και την επαναφορά των κλαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων. Τα δικαιώματά μας, ο κλεμμένος ιδρώτας και το αίμα μας δεν είναι περασμένα – ξεχασμένα
• Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας με αυξήσεις στους μισθούς με κριτήριο τις τεράστιες απώλειες στο εργατικό εισόδημα σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς
• επαναφορά των κομμένων συντάξεων και επιδομάτων
• προστασία των ανέργων με αύξηση του επιδόματος ανεργίας
• να μπει φρένο στη φοροληστεία των εργαζομένων
• να πληρώσουν οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές
Στηρίζουμε ο εργαζόμενος τον εργαζόμενο με ταξική αλληλεγγύη, οργανώνοντας και φέτος μαθήματα αλληλεγγύης (σε πείσμα της πλειοψηφίας της διοίκησης του ΕΚΚ) στηρίζοντας τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών.
Συζητάμε και οργανώνουμε τον αγώνα για Συλλογικές Συμβάσεις, συμμετέχοντας μαζικά στη σύσκεψη που διοργανώνει η Γραμματεία Κέρκυρας του Π.Α.ΜΕ. τη ΔΕΥΤΕΡΑ 26/9 στις 7.00 μμ στο Εργατικό Κέντρο Κέρκυρας, προκειμένου να συζητήσουμε το δικό μας πλαίσιο δράσης και διεκδίκησης, τις πρωτοβουλίες που χρειάζεται να αναπτύξουμε το επόμενο διάστημα.
Στην εργοδοτική τρομοκρατία και αυθαιρεσία δε μένουμε απαθείς!
Επικοινωνούμε και οργανωνόμαστε στο Σωματείο μας.
Έχουμε τη δύναμη, μπορούμε να τους σταματήσουμε!
Εμείς παράγουμε τον πλούτο, εμείς μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα χωρίς αυτούς που μας εκμεταλλεύονται, αυτοί δεν μπορούν να κερδίζουν χωρίς εμάς!