«Ή με το κεφάλαιο ή με τους εργάτες. Άλλαξε τους συσχετισμούς! Υπάρχει λύση, υπάρχει ελπίδα! Είναι η πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ». Αυτό επισημαίνει το ΠΑΜΕ στη διακήρυξή του μπροστά στο 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ που ξεκινά στις 17 Μάρτη, στη Ρόδο.
Η παρουσίαση της διακήρυξης του ΠΑΜΕ ενόψει του Συνεδρίου έγινε σε συνέντευξη Τύπου της Εκτελεστικής Γραμματείας του Μετώπου, την Τρίτη 15 Μάρτη στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ. Την παρουσίαση έκανε ο Γιώργος Πέρρος, μέλος της ΕΓ του ΠΑΜΕ. Επίσης, ο Θοδωρής Κούτρας, στέλεχος του ΠΑΜΕ έδωσε συγκεκριμένα στοιχεία από την αλλοίωση των πραγματικών συσχετισμών στην Συνομοσπονδία με μηχανισμό αναπαραγωγής αντιπροσώπων σε αγαστή συνεργασία με την εργοδοσία και το κράτος της.
Υπογραμμίζοντας ότι «η εργατική τάξη της χώρας μας δεν έχει τίποτα να περιμένει, τίποτα να ελπίζει από ένα τέτοιο συνέδριο», αλλά και το «επιτακτικό καθήκον να απαλλαγούμε από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό έλεγχο των συνδικάτων», η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ απευθύνει «κάλεσμα οργάνωσης, ανατροπής, συμπόρευσης στον αγώνα με βάση τα δικά μας ταξικά συμφέροντα».
Απευθύνεται «σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι χρειάζεται να αλλάξουμε τη σημερινή αρνητική κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα» για «να φτιάξουμε κίνημα πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων μας και προοπτικής, για να βγούμε στο ξέφωτο χωρίς μνημόνια και αφεντικά, κίνημα απαλλαγμένο και χειραφετημένο από την εργοδοσία, το κράτος, τις κυβερνήσεις τους ... να χτίσουμε μαζικό, δημοκρατικό συνδικαλιστικό κίνημα με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων, ικανό να αντιμετωπίζει μαχητικά τους καπιταλιστές εργοδότες, τα κόμματά τους, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες με την οργάνωση της λαϊκής πάλης, την προώθηση της λαϊκής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, τους υπάλληλους, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους, τις γυναίκες».
«Σήμερα απαιτείται συνολική αλλαγή πορείας» επισημαίνει. «Σήμερα χρειάζονται αγώνες ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, αυτούς που σήμερα πλουτίζουν από τη δυστυχία της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους κάθε κλάδου! Αγώνες με τους οποίους οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν την τεράστια δύναμη που διαθέτουν». Σημειώνοντας ότι «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιλέχθηκε για τη βρώμικη δουλειά, για να περάσει μέτρα πρωτοφανούς σκληρότητας που δεν μπορούσαν ή δεν πρόλαβαν οι προηγούμενοι» τονίζει ότι το σχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό «δεν διορθώνεται, δεν βελτιώνεται μόνο ανατρέπεται».
Η διακήρυξη
Η διακήρυξη του ΠΑΜΕ έχει ως εξής:
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες,
Αντιπρόσωποι στο 36ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ
Εργαζόμενοι, άνεργοι, νέοι και νέες
Αυτές τις μέρες διεξάγεται στη Ρόδο το συνέδριο της ΓΣΕΕ. Η εργατική τάξη της χώρας μας δεν έχει τίποτα να περιμένει, τίποτα να ελπίζει από ένα τέτοιο συνέδριο.
Ακόμα και το μέρος διεξαγωγής του συνεδρίου, σε μια περίοδο ολομέτωπης επίθεσης στα κοινωνικοασφαλιστικά και άλλα δικαιώματα των εργαζομένων, σε μια περίοδο μεγάλων αγώνων και προετοιμασίας νέας 48ωρης γενικής απεργίας, δείχνει ότι η πλειοψηφία στην ΓΣΕΕ είναι μακριά από τις ανησυχίες και τις ανάγκες των εργαζομένων.
Η περίοδος που διανύουμε είναι κρίσιμη. Οι εξελίξεις μας βάζουν όλους και όλες μπροστά σε μεγάλες ευθύνες.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ επιλέχθηκε για τη βρώμικη δουλειά, για να περάσει μέτρα πρωτοφανούς σκληρότητας, που δεν μπορούσαν ή δεν πρόλαβαν οι προηγούμενοι. Με τα ίδια ακριβώς εκβιαστικά διλήμματα, τα ίδια επιχειρήματα των προηγούμενων κυβερνήσεων ετοιμάζεται να φέρει το νόμο - λαιμητόμο για την Κοινωνική Ασφάλιση παρά το γενικό ξεσηκωμό. Ακολουθούν τα εργασιακά, οι ομαδικές απολύσεις, νέες μειώσεις σε μισθούς, απαγόρευση απεργιών και περιορισμό συνδικαλιστικής δράσης, ιδιωτικοποιήσεις, πλειστηριασμοί και ο κατάλογος των θυσιών για την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου δεν έχει τέλος.
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, τα Σωματεία, οι Ομοσπονδίες, τα Εργατικά Κέντρα, οι Επιτροπές Αγώνα, οι συνδικαλιστές που συμπορευόμαστε με το ΠΑΜΕ απευθύνουμε κάλεσμα σε όλους τους εργαζόμενους, σε κάθε συνδικαλιστή που ανησυχεί και προβληματίζεται.
Είναι καιρός αντλώντας δύναμη από τους αγώνες που οργανώσαμε τους τελευταίους μήνες, να υψώσουμε εργατικό - λαϊκό τείχος σε αυτά που έρχονται.
Το σχέδιο νόμου δεν διορθώνεται, δεν βελτιώνεται, μόνο ανατρέπεται. Να μείνει στα χαρτιά. Να πληρώσει κράτος και εργοδοσία που κατάκλεψαν τα Ταμεία, με αίτημα Κοινωνική Ασφάλιση για όλους δημόσια και υποχρεωτική.
Ήρθε η ώρα να πούμε φτάνει πια, να αποφασίσουμε:
Τέλος οι θυσίες για τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Κατάργηση όλων των αντεργατικών νόμων των τελευταίων χρόνων. Κάλυψη των απωλειών μας τώρα.
Απαιτούμε όσα μας στέρησαν, όσα μας έκλεψαν, όσα με βίαιο τρόπο μας κατάργησαν.
Τα δικαιώματά μας, η δουλειά μας, ο ιδρώτας μας δεν είναι περασμένα ξεχασμένα!
Πάνω από ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι δουλεύουν και μένουν απλήρωτοι για πάνω από τρεις μήνες. Οι άνεργοι μόνιμα πάνω από ένα εκατομμύριο, λιγότεροι από 1 στους 10 με επίδομα ανεργίας. Τα προγράμματα ανεργίας μοιράζουν τη φτώχεια και τις 5μηνες θέσεις εργασίας, ανακυκλώνοντας την ανεργία χωρίς ούτε καν τη μειώνουν.
Περισσότερες από τις μισές προσλήψεις είναι άθλιες ελαστικές μορφές απασχόλησης με μισθούς ψίχουλα. Το 30% των εργαζομένων στον Ιδιωτικό Τομέα υποαπασχολείται, ενώ το 20% εργάζεται λιγότερο από 20 ώρες την εβδομάδα.
Όλα αυτά τα χρόνια οι απώλειες μας είναι τεράστιες. Οι μισθοί μειώθηκαν 40% και περισσότερο, με την πλειοψηφία σήμερα να αμείβεται λιγότερο από τον κατώτερο μισθό του 2012!
Τα μέτρα υπηρετούν τα συμφέροντα των τραπεζιτών, των βιομηχάνων, των εφοπλιστών και των άλλων τμημάτων της πλουτοκρατίας είναι εργαλείο για την αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, την κατάργηση βασικών εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων και έχουν οδηγήσει στην πτώχευση του λαού. Δεν είναι προσωρινά.
Είναι στρατηγική πολιτική επιλογή. Αυτή είναι η στρατηγική της κυβέρνησης, της ΕΕ, των κομμάτων και των δυνάμεων τους στο κίνημα που τη στηρίζουν.
Αυτήν τη στρατηγική κατεύθυνση στηρίζει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ. Έχει επικυρώσει το αντεργατικό οικοδόμημα του 1ου και 2ου και 3ου μνημονίου.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η υπογραφή ΕΓΣΣΕ που στην πράξη επικύρωσε το πετσόκομμα του κατώτερου μισθού με νόμο (ΠΥΣ 2012) που μείωσε τον κατώτερο από τα 751 στα 586 ευρώ και 511 για τους νέους και τις νέες. Επικύρωσε με την υπογραφή της το μεγάλο μαχαίρι κατά 21% στο επίδομα ανεργίας και τις άλλες παροχές με το επιχείρημα ότι ήθελε να σώσει το επίδομα γάμου!
Η γραμμή της ΓΣΕΕ είναι ότι για όλες τις μεγάλες απώλειες "ο γέγονε, γέγονε", γιατί η κάλυψη των απωλειών απαιτεί σύγκρουση με τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, όμως για το ΠΑΜΕ και όλους τους εργαζόμενους τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με θυσίες και αίμα δεν πρέπει να είναι περασμένα ξεχασμένα.
Απαιτούμε την κάλυψη των απωλειών, απαιτούμε να δουλεύουμε και να έχουμε δικαιώματα με βάση την εποχή μας και τις ανάγκες μας. Αυτή είναι η βασική γραμμή πάλης των δυνάμεων που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ. Δεν είναι δυνατόν να αποδεχθούμε την επιστροφή στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Οι δυνάμεις που απαρτίζουν την πλειοψηφία στη Συνομοσπονδία έχουν σαφή θέση με την ανταγωνιστικότητα και την επιχειρηματικότητα, με την καπιταλιστική ανάπτυξη. Είναι υπέρμαχοι της λογικής να γίνουν θυσίες για να ενισχυθεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά να είναι με "δίκαιο" τρόπο κατανεμημένες και μετά από "διάλογο" με τους εταίρους! Έβαλαν πλάτη στην εργοδοσία σε πολλούς κλάδους και εργοστάσια στη μείωση μισθών και μεροκάματων.
Αυτή η λογική δοκιμάστηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Κυριάρχησε στο συνδικαλιστικό κίνημα και είναι αιτία που σήμερα μετράμε τόσο βαριές θυσίες και απώλειες. Κριτήριό τους είναι τα κέρδη των επιχειρήσεων. Είναι υπέρμαχοι της στρατηγικής της ΕΕ.
Με αυτήν τη γραμμή καθόρισαν τη στάση τους σε όλη τη διάρκεια της κρίσης και στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν θέλουν τους εργαζόμενους συνδικαλισμένους, οργανωμένους, ενημερωμένους με ενεργή συμμετοχή στην πάλη. Υπονομεύουν την οργάνωση της πάλης, την οργάνωση των εργαζόμενων απομακρύνουν τους νέους από τα σωματεία. Όλα τα χρόνια της κρίσης ήταν ο πιο καλός σύμμαχος της ΕΕ, των κυβερνήσεων, του ΣΕΒ. Οι σημερινοί αρνητικοί συσχετισμοί αποτέλεσαν ισχυρό σύμμαχο του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων, που ανεβοκατέβηκαν τα τελευταία χρόνια, ώστε να προχωρούν χωρίς ισχυρή αντίσταση από τους χώρους δουλειάς και παραγωγής τους σχεδιασμούς τους. Χωρίς τον προδοτικό τους ρόλο δεν θα περνούσε με την ίδια ευκολία η επίθεση της μεγαλοεργοδοσίας, των κυβερνήσεων και της ΕΕ.
Αποδείχτηκε ισχυρό εμπόδιο στην οργάνωση και τον αγώνα των εργαζομένων. Το δηλητήριο της ταξικής συνεργασίας, του κοινωνικού εταιρισμού, ο πλήρης αφοπλισμός των εργαζόμενων μπροστά στο τσουνάμι των αντιλαϊκών μέτρων, αποτέλεσε μέγιστη προσφορά στους επιχειρηματικούς ομίλους και στο κράτος τους.
Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός από το καλοκαίρι που οι εξελίξεις ξεγύμνωσαν κάθε παράταξη, φανέρωσαν πιο καθαρά τη σήψη και τη δυσοσμία του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, των νέων και παλιών βραχιόνων της κάθε κυβέρνησης που υπηρετεί τα σχέδια του κεφαλαίου.
Η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ (η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ) στο δημοψήφισμα του καλοκαιριού συντάχθηκε πίσω από το "ναι" καλώντας τους εργαζόμενους να αυτοπυροβοληθούν και να δεχτούν οποιοδήποτε μνημόνιο χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Ο κυβερνητικός βραχίονας στο συνδικαλιστικό κίνημα το ΜΕΤΑ, αλλά και συνδικαλιστικά σχήματα όπως το ΕΜΕΙΣ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, συνέβαλαν καθοριστικά στην εξαπάτηση των εργαζομένων. Έχουν τεράστιες ευθύνες που δεν παραγράφονται, γιατί στήριξαν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ καλλιεργώντας αυταπάτες και συγχύσεις.
Καλούσαν τους εργαζόμενους να στηρίξουν τις δήθεν "κόκκινες" γραμμές της κυβέρνησης την ίδια στιγμή που υπέγραφε επέκταση των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων με ΕΕ και ΔΝΤ, που διατηρούσε όλους τους αντεργατικούς νόμους.
Καλλιέργησαν συνειδητά ψεύτικες ελπίδες ότι χωρίς ρήξη με την ΕΕ, τα μονοπώλια και την εξουσία τους μπορεί να υπάρξουν φιλολαϊκές λύσεις. Στο δημοψήφισμα έπαιξαν το παιχνίδι της κυβέρνησης. Κάλεσαν τους εργαζόμενους να συνταχθούν με την κυβέρνηση και την πρότασή της, αποκρύπτοντας το περιεχόμενό της που έμοιαζε σαν δυο σταγόνες νερό με την πρόταση των δανειστών που καλούσαν να απορριφθεί. Έσπειραν συνειδητά συγχύσεις και αυταπάτες. Μόνο μέσα σε ένα 24ωρο αποκαλύφθηκε το περιεχόμενο της εξαπάτησης οδηγώντας σε απογοήτευση πλατιές λαϊκές εργατικές μάζες.
Είναι οι ίδιες δυνάμεις που από τη θέση της διοίκησης σε αρκετές συνδικαλιστικές οργανώσεις συμβάλλουν με τη στάση τους στη συκοφάντηση του συνδικαλιστικού κινήματος, απομακρύνοντας τους εργαζόμενους.
Δίνουν επιχειρήματα στην κυβέρνηση και στο κεφάλαιο για να χτυπήσει το συνδικαλιστικό κίνημα με νέους νόμους και παρεμβάσεις, που ετοιμάζουν και έχουν δεσμευθεί, για τον περιορισμό και την απαγόρευση του απεργιακού δικαιώματος, τον περιορισμό δράσης των συνδικάτων.
Αναδεικνύεται επιτακτικό το καθήκον να απαλλαγούμε από τον εργοδοτικό και κυβερνητικό έλεγχο των συνδικάτων.
Το συνέδριο της ΓΣΕΕ που διεξάγεται αυτές τις μέρες είναι ένα παρασκήνιο με εκβιασμούς, μαγειρέματα, απειλές. Μία μάχη συσχετισμών φτιαγμένων με επιμέλεια από την εργοδοσία και το κράτος, που αλληλοτρώγονται για τις καρέκλες μακριά από τους εργαζόμενους και τις ανησυχίες τους, μηχανισμοί ενταγμένοι στα διάφορα σχέδια για την αναμόρφωση του αντιλαϊκού πολιτικού συστήματος.
Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα "σφραγίδες", χωρίς καμία δράση και εμφάνιση, άγνωστα στους εργαζόμενους του κλάδου εμφανίζονται με δεκάδες αντιπροσώπους, δηλαδή με πολλές χιλιάδες ψηφίσαντα μέλη! Εργατικά Κέντρα αδρανή, σε μικρές πόλεις χτυπημένες από την κρίση και την ανεργία, εμφανίζουν αύξηση μελών 200%!
Αυτά και πολλά άλλα οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι θα γίνει ένα ακόμα συνέδριο με άδειες καρέκλες, παραπέρα εκφυλισμού μιας αδίστακτης εργατικής αριστοκρατίας που ελέω μηχανισμών της κυβέρνησης και της εργοδοσίας παριστάνει την ηγεσία της εργατικής τάξης.
Για όλα τα παραπάνω, με αφορμή το συνέδριο της ΓΣΕΕ, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ απευθύνεται ξανά στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη νεολαία, τις γυναίκες, σε κάθε τόπο δουλειάς.
Απευθύνουμε κάλεσμα οργάνωσης, ανατροπής, συμπόρευσης στον αγώνα με βάση τα δικά μας ταξικά συμφέροντα. Αυτός είναι ο δρόμος.
Απευθυνόμαστε σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή που κατανοεί ότι χρειάζεται να αλλάξουμε τη σημερινή αρνητική κατάσταση στο συνδικαλιστικό κίνημα.
Απευθύνουμε κάλεσμα για να φτιάξουμε κίνημα πραγματικό στήριγμα των εργαζομένων, δύναμη υπεράσπισης των συμφερόντων μας και προοπτικής, για να βγούμε στο ξέφωτο χωρίς μνημόνια και αφεντικά, κίνημα απαλλαγμένο και χειραφετημένο από την εργοδοσία, το κράτος, τις κυβερνήσεις τους.
Να προχωρήσουμε μπροστά και να χτίσουμε μαζικό, δημοκρατικό συνδικαλιστικό κίνημα με ενεργό συμμετοχή των εργαζομένων, ικανό να αντιμετωπίζει μαχητικά τους καπιταλιστές εργοδότες, τα κόμματά τους, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες με την οργάνωση της λαϊκής πάλης, την προώθηση της λαϊκής συμμαχίας ανάμεσα στην εργατική τάξη, τους υπάλληλους, τους άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, τους φτωχούς αγρότες, τους νέους, τις γυναίκες.
Σήμερα απαιτείται συνολική αλλαγή πορείας! Για να δυναμώσουν οι αγώνες στους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι να απαλλαγούν από τον κυβερνητικό και εργοδοτικό έλεγχο των οργανώσεών τους, από όσους κάνουν απεργίες χωρίς απεργούς, όσους χρόνια τώρα κάνουν την πλάτη του εργατικού κινήματος σκαλοπάτι για να ανεβοκατεβαίνουν αντιλαϊκές κυβερνήσεις.
Σήμερα χρειάζονται αγώνες ενάντια στον πραγματικό αντίπαλο, αυτούς που σήμερα πλουτίζουν από τη δυστυχία της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού, τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους κάθε κλάδου! Αγώνες με σχέδιο, με καλή προετοιμασία και συμμετοχή των εργαζομένων, με συμμαχία και κλιμάκωση. Αγώνες που ο πραγματικός πρωταγωνιστής θα είναι οι εργαζόμενοι. Αγώνες με γενικές συνελεύσεις, μαζικές συλλογικές διαδικασίες.
Αγώνες με τους οποίους οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν την τεράστια δύναμη που διαθέτουν.
Νιώσαμε αυτήν τη μεγάλη δύναμη στις πρόσφατες κινητοποιήσεις με ξεχωριστής σημασίας τη γενική απεργία στις 4 Φλεβάρη, το συλλαλητήριο εργατών - αγροτών - λαϊκών στρωμάτων στο Σύνταγμα. Ζήσαμε τις δεκάδες κλαδικές κινητοποιήσεις, τις καταλήψεις, τις απεργίες που προηγήθηκαν. Τα μεγάλα συλλαλητήρια. Ζούμε την προετοιμασία της νέας 48ωρης απεργίας. Η συμβολή σε όλα αυτά των οργανώσεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ είναι καθοριστική. Το ομολογούν εχθροί και φίλοι. Αυτό το κίνημα, αυτόν τον προσανατολισμό σας καλούμε να δυναμώσουμε, αυτόν το δρόμο να βαδίσουμε.
Ξέρουμε ότι αρκετοί έχετε επιφυλάξεις επιμέρους διαφωνίες. Σε αυτό που συμφωνούμε είναι ότι το ΠΑΜΕ δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις ηγεσίες. Είναι απέναντι τους, μαζί με την εργατική τάξη, στήριγμα, οργανωτής, φάρος αντίστασης και αγώνα.
Όλο αυτό το διάστημα, ανεξάρτητα από παραλείψεις και αδυναμίες, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων με τη σωστή έγκαιρη ενημέρωση των εργαζομένων, με πρωτοβουλίες οργάνωσης της δράσης και της αντίστασής τους, με μαζικά συλλαλητήρια, με αγώνες στους χώρους δουλειάς. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αποτέλεσαν ασπίδα προστασίας του συνδικαλιστικού κινήματος.
Αναλάβαμε με ευθύνη και τόλμη μεγάλες πρωτοβουλίες συμπόρευσης, κοινού βηματισμού στον αγώνα. Με διεκδικητικό πλαίσιο βασισμένο στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, πλαίσιο πάλης και συσπείρωσης. Καλέσαμε ανοιχτά πλατιά, όλα τα σωματεία, να το ενισχύσουν, να συζητήσουν πάνω σε αυτό.
Πάνω από 1.000 σωματεία και φορείς του λαϊκού κινήματος βρεθήκαμε μαζί σε μεγάλα συλλαλητήρια που έγραψαν τη δική τους σελίδα στην ιστορία του κινήματός μας, το 2014, το 2015. Με τους περισσότερους δεν συμφωνούσαμε σε όλα, με αρκετούς συναντηθήκαμε στον αγώνα για πρώτη φορά. Εκατοντάδες σωματεία και συνδικαλιστές συμπορευτήκαμε κόντρα στην αδράνεια, την υπονόμευση του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, την επίθεση των κυβερνήσεων.
Είναι μια μεγάλη παρακαταθήκη που φανερώνει ότι μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Η ίδια η ζωή, η πλούσια πείρα, κυρίως των τελευταίων ετών αποδεικνύει περίτρανα ότι στο πλαίσιο της ΕΕ, της εξουσίας των μονοπωλίων, δεν μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκή λύση. Αποκαλύπτεται όλο και περισσότερο ο ρόλος της ΕΕ ως μια λυκοσυμμαχία και δυνάστη της εργατικής τάξης, των λαών. Καταρρίπτονται οι μύθοι ότι αυτοί είναι δήθεν "ένωση της αλληλεγγύης και απάνεμο λιμάνι για τους λαούς" όπως ισχυριζόταν η πλουτοκρατία και τα στηρίγματά της.
Οι 2.500 πνιγμένοι στη Μεσόγειο από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα, οι χιλιάδες ξεριζωμένοι πρόσφυγες, οι χιλιάδες εγκλωβισμένοι στη χώρα μας από τις συνθήκες της ΕΕ, τη Σένγκεν και το Δουβλίνο αποκάλυψαν για ακόμα μια φορά την υποκρισία των δυνάμεων που υπερασπίζουν την ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Οι ευθύνες της κυβέρνησης είναι μεγάλες, γιατί εμπλέκει το λαό μας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και παιχνίδια, στο μακελειό στην περιοχή. Έβαλε με την υπογραφή της το ΝΑΤΟ και τη FRONTEX χωροφύλακες στο Αιγαίο, το λύκο να φυλάει τα πρόβατα. Συμφώνησε στον εγκλωβισμό των προσφύγων.
Η καπιταλιστική κρίση στην ευρωζώνη θα βαθύνει ακόμη περισσότερο. Η ΕΕ θα γίνεται όλο και πιο αντιδραστική και οι εργαζόμενοι θα ζήσουν συνθήκες μεγάλης φτώχειας και εξαθλίωσης αν δεν ξεσηκωθούν.
Είναι η στιγμή ο εργαζόμενος λαός να βγει επιθετικά στο προσκήνιο. Το ΠΑΜΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης για την ανασύνταξη και συγκρότηση του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος. Για κίνημα με εργαζόμενους οργανωμένους σε όλους τους χώρους δουλειάς, στους κλάδους, επιθετικό, αταλάντευτο, ικανό και αποτελεσματικό, που θα βάζει μπροστά ολοκληρωμένους στόχους για τη ζωή της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Δεν θα περιορίζει τη δράση του μόνο στην απόκρουση των άμεσων επιπτώσεων της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά θα φτάνει παραπέρα, αναδεικνύοντας τις αιτίες και τους υπεύθυνους της πτώχευσης του λαού, βάζοντας στο κέντρο του στόχου τη μεγαλοεργοδοσία και το κράτος, τις ιμπεριαλιστικές τους συμμαχίες όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Συναδέλφισσες και συνάδελφοι
Σήμερα, υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις, παραγωγικές, επιστημονικές και τεχνολογικές για να υπάρχει φιλολαϊκή ανάπτυξη, για να υπάρχει αξιοπρεπής ζωή, δουλειά με δικαιώματα. Εμείς είμαστε αυτοί που παράγουμε όλο τον πλούτο! Τον ιδρώτα μας, τον κόπο μας, τον καρπώνονται μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι.
Μπορούμε να διεκδικήσουμε τη ζωή που μας αξίζει, ένα καλύτερο μέλλον για μας και τα παιδιά μας. Το σύνθημα που γεννήθηκε στους μεγάλους αγώνες μας δείχνει το δρόμο:
"Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά"».